5 วัน กับการเดินทาง 3 เมือง ณ ประเทศเวียดนาม
การกลับมากับการเขียนบล็อกเริ่มต้นด้วยการเดินทาง โฮจิมินห์-ดาลัด-มุยเน่ ก็แล้วกันค่ะเพราะเป็นการเดินทางที่ตลึกตาตลึงใจเป็นอย่างมาก (ทั้งการเดินทาง ผู้คน แวดล้อม) เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของแอดมินเท่านั้นน่ะค่ะ
วันแรกเราต้องเดินทางด้วยน้อง นกแอร์ รอบเช้า แต่เนื่องด้วยการคาดการณ์ที่ผิดพลาดเราเลยตกเครื่องค่ะ ก็ต้องเปลี่ยนสายการบินเป็น VietJet รอบบ่ายแทน ครั้งแรกของสายการบิน VietJet ไม่ค่อยพึงพอใจเท่าไหร่ค่ะ ทั้งกลิ่นที่เหม็นอับ ที่นั่งก็สกปรกพอๆกับรถทัวร์ ป.2 บ้านเราค่ะ ทั้งที่เก็บของด้านหน้าเราก็เหมือนไม่เคยทำความสะอาดมาก่อน และสิ่งที่นอกเหนือการควบคุมคือ กลิ่นเท้าของเพื่อนร่วมทางต้องนั่งสูดกลิ่น 1.30 ชม. ด้วยกัน ในที่สุดเราก็ถึงแล้วค่ะ ท่าอากาศยานนานาชาติเตินเซินเญิ้ต พอออกมาจากกระบวนการตรวจคนเข้าเมืองและรับกระเป๋าเรียบร้อยแล้ว เดินออกมาอีกนิดก็จะเจอเคาเตอร์แลกเงิน และซิมการ์ด แอดมินเลือกซิมการ์ด Mobifone ราคา 200.000 VND. (336 บาท) เป็นซิมการ์ดรายเดือนค่ะ
ทำการเปิดซิมกาณ์ดเรียบร้อยแล้วก็ได้เวลาหาทางเข้าเมืองค่ะ มี 2 ทางเลือกคือ จะนั่งรถเมล์หรือแท็กซี่ก็แล้วแต่สะดวกค่ะ ส่วนแอดมินเลือกนั่งรถเมล์ สาย 152 เพื่อไปลงที่ตลาดเบทัน ราคา 10.000 VND. (โดยเป็นแยกคิดเป็นค่าคน 5.000 VND.และค่ากระเป๋า 5.000 VND. ประมาณ 16.8 บาท)
การคิดตามเรทที่แอดมินไป เงิน VND. x 0.00168 (14 ธ.ค. 58)
ส่วนท่านไหนต้องการใช้แท็กซี่ไปแถวตลาดเบทันก็ราคาประมาณ 120.000 - 200.000 VND. แล้วแต่สภาพการจราจรค่ะ (ค่าแท็กซี่ จะเริ่มต้น 12.000 VND.)
เนื่องด้วยเวลาที่แอดมินไปถึงก็เย็นมากก็คงได้เวลาที่เลิกงานรถเลยติด ก็ใช้เวลาจากสนามบินมาถึงตลาดเบถัน ประมาณ 45 นาที แต่สิ่งที่ทำให้แอดมินปวดหัวก็คือ เสียงแตร รถที่จอแจ แออัดมาก
พอถึงจุดลงรถสาย 152 ก็เดินลากกระเป๋าไปหาซื้อตั๋วรถไป ดาลัดรอบเที่ยงคืนกันค่ะ เป็นรถนอนของบริษัท Phuong Trang Futa ราคาตั๋ว 230,000 VND. ขึ้นรถเที่ยงคืนไปถึงดาลัดประมาณ 6 โมงเช้า
**แนะนำสำหรับคนที่เมารถแนะนำให้นั่งด้านล่างและช่วงหน้าหรือช่วงกลางรถซึ่งรถจะไม่ค่อยเหวี่ยงและที่ค่อนข้างกว้างกว่า ส่วนเราได้นอนที่ชั้นบนท้ายสุดแคบมากและเหวี่ยงสุดๆๆ
รถออกทุก 1 ชั่วโมงค่ะ เที่ยวแรก 5.00 เที่ยวสุดท้าย 24.00 ค่ะ
ระหว่างรอรถออกก็เดินเล่นๆอยู่แถวในซอยท่ารถนี่แหละค่ะ มีทั้งร้านอาหาร ร้านเหล้า ถ้าเปรียบกับบ้านเราแถวนี้ก็คือ "ถนนข้าวสาร" พนง.แจ้งว่าให้มาก่อนเวลาสัก 30 นาที นี่รอจน 24.30 รถก็ยังไม่มาเลยก็รอต่ออีกสัก 10 นาที รถก็มาค่ะ พนง.ก็ขนกระเป๋าใส่ใต้ท้องรถค่ะ และก็ให้เราขึ้นรถไป ก่อนขึ้นรถให้ถอดรองเท้าก่อนแล้วใส่ถุงแล้วก็เดินไปนั่งที่ หลังจากนั้นก็นอนค่ะ เพราะไม่มีอะไรให้ดู นอกจากหลับตา
ตอนนี้เวลาประมาณ ตี 3 รถก็หยุดพักรถให้เราเข้าห้องน้ำ แต่เท่าที่ดูไม่มีใครตื่นลงมาเลยแต่เราด้วยสไตล์แล้วก็ต้องลงมายืดเส้นยืดสายกันบางบอกเลยค่ะ ว่าอากาศเย็นมาแล้วไม่รู้ด้วยว่าตอนนี้อยู่ส่วนไหนของประเทศนี้ จอดสักประมาณ 30 นาที พนง.ก็เรียกให้ขึ้นรถต่อ ก็นอนต่อตามระเบียบค่ะ สักประมาณ 6.30 เราก็มาถึงท่ารถที่เมืองดาลัด วินาทีแรกที่ก้าวเท้าลงจากรถแทบช็อคค่ะ เย็นมากด้วยอุณหภูมิ ประมาณ 5 องศา อ้างอิงจากมือถือตอนนั้น ควันออกปาก มือเย็นเป็นน้ำแข็งเลยค่ะ รอกระเป๋าเรียบร้อยก็จะมีรถตู้มาจอดเรียงรายอยู่ถามว่าเราพัก รร. ไหนและเรียกให้เราไปรถคันนั้นคันนี้ เพื่อรอผู้ร่วมทาง รถตู้จะนำเราไปส่งตาม รร. ที่เราจองไว้ ฟรี!! ค่ะ
ในที่สุดเราก็มาถึงที่พักเรียบร้อย Saphir Dalat
